Bisikletimsi ilk araç, patika yollarda 1790'lı yıllarda görüldüğünde süren kişi Comte de Sivrac idi. Yer Fransa. Ama gidonu ve selesi yoktu, sert akşap çerçeve ile iki tekerlekli olan bu alet, hareket için iki ayağın yere teması ile itmesi gerekiyordu, çünkü pedalları yoktu. Bisikletin yönü ise kayakta olduğu gibi, vücudun sağa sola eğilmesi ile mümkün oluyordu. 20 yıl kadar sonra Almanya'da başka bir mucit 22 kg ağırlığında metal tekerlekli, gidon yani yön için kullanılacak apareyi ve selesi (oturacak yeri) ayrıca freni de olan, isim olarak da draisienne olarak adlandırdığı başka bir model yarattı.
PEDALLAR EKLENDI
Pedalları buna adapte edecek kişi ise 1839'da İskoçya'dan Kirkpatrick McMilllan oldu. Pedallar önde idi ve bir krank mili ile arka tekerleri hareket ettiriyordu.
1850'li yıllar denge problemlerini çözmek amaçlı üç ve dördüncü tekerlerin eklenmesi çabaları ile geçti ve tarihi çizimlerden hatırlayacağınız pedalların ön büyük çaplı tekere sabitlendiği ve geliştiricisi olan Fransız Pierre Michaux'un 'velocipede' dediği model 1860'da ortaya çıktı. Daha hızlı olmasına rağmen demir iskelet ve tekerlekler büyük bir ağırlık yaratıyordu. Bu yüzden çok kullanışlı değildi. Bu problemleri çözmek bir başka Fransız'a Traffault'a nasip oldu. 1968'de demir tekerleri kauçuk orijinli lastik ile kapladı. Arada büyük ön tekerleri ile İngiliz James Starley'in modelini saymazsak günümüze en yakın prototip 1885 tarihli İngiliz John Kempp Starley'in, şimdi kullandıklarımıza benzer tekerleri olan zincirli, gidonlu ve seleli bisikletini görürüz. Devam eden yıllar, viteslerin geliştirilmesi ve şişirmeli lastik formatları ile daha konforlu modellerin yaratılması ve günlük kullanımdan performans amaçlı çeşitlerin tasarlanması ile geçti.
Yaşadığımız zaman dilimi küresel iklim değişikliğinden habitat daralmasına kadar devasa çevre sorunlarının ivmelendiği bir konjoktür olarak tarihe geçiyor. Bu noktada ulaşım aracı olarak bisikletin, çevre kirliliğine yol açmaması, ekonomik olması aynı zamanda bir spor olarak insan sağlığına katkı sağlaması harukulade bir kombinasyon.
Birçok araştırma, bir ulaşım aracı olarak bisikletin en yüksek verimi en düşük maliyette sağladığı konusunda hemfikir.
BISIKLETIN EKONOMISI
Bisikletin ekonomisi milyar dolarları bulmakta. Özellikle sağlık açısından olumlu geri dönüşleri var. Dünya Sağlık Örgütü(WHO) ile Avrupa Bisikletçiler Federasyonu (ECF), geçtiğimiz yıllarda bir araştırma gerçekleştir ve bisiklet kullanımının AB' üyesi ülkelerin toplamında 110 milyar dolar değer yarattığını tespit ettiler. Sadece Avrupa'da trafik sıkışıklığı yaratmaması perspektifli projeksiyonlarda, GSMH üzerinde etki %1'ler seviyesine ulaşıyor. Bu ülkelerdeki 40 milyona yakın bisiklet kullanıcısının trafik kaynaklı zaman tasarrufu 25 milyar euro. Yine bu ülkede yaşayanlar otomobil kullanmayıp yakıt, sigorta, kasko ve tamir parası vermedikleri için yılda 10 bin uero'ya yakın tasarruf ediyorlar.
Avrupa için bisiklet kullanımının yarım milyon euro ekonomik katkısı var. Bisiklet, istihdam politikaları açısından da bir çözüm sunmakta.
Yine WHO'nun yaptığı bir araştırmada şöyle bir sonuç vurgulanmıştı: Eğer tüm Avrupa, Kopenhag kadar pedal çevirmiş olsaydı, 76 bin kişi iş imkanına kavuşurdu!
Danimarka'da her on kişiden dokuzunun bisikleti var ve çocuklarının % 49'u okula bisiklet ile gidiyor.
DAHA ÇOK YOLUMUZ VAR
Bu noktada İzmir'de 11-13 ekim tarihleri arasında, İzmir Büyükşehir Belediyesi, Avrupa Bisikletçiler Federasyonu (ECF) ve Türkiye Turizm Tanıtma ve Geliştirme Ajansı (TGA) tarafından organize edilecek EuroVelo & Bisiklet Turizmi Konferansı, sektörü bir araya getiren önemli bir etkinlik... Farkındalık yaratıp güzel kentimizin bisikletçiler için önemli destinasyonlardan biri olması adına ilham vermesi temennimiz. Danimarka'da İzmir nüfusuna yakın (5.8 milyon) insan yaşıyor ve ülkede toplam 12.000 km'lik bisiklet rotası var. Sadece Kopenhag'da araba ve yürüme yolundan ayrı 400 km'lik bisiklet yolu mevcut. Dolayısı ile 100 kilometreyi bulmayan bisiklet yollarımız ile daha çok yapacak işimiz var.
