Jonathan Wilson'ın "Futbol Taktikleri Tarihi" kitabında yer verdiği İtalyanların ünlü teknik direktörü Sacchi'nin Milan'daki oyun sistemi ve "Pres" ile ilgili görüşlerine dikkat çekerek başlayayım.
Sacchi, "Pres, koşmak ve sıkı çalışmak demek değildir. Ben oyuncularımın kendilerini güçlü, rakiplerin ise zayıf hissetmelerini istiyordum. Eğer rakiplerimizin alıştıkları şekilde oynamasına izin verirsek özgüvenleri artacaktır. Ama onları durdurursak bu özgüvenlerini yaralar. İşin anahtarı buydu: Yaptığımız pres fiziksel olduğu kadar psikolojikti de" diyor. Dünkü maç öncesi "yeni" İtalya ile Bizim Çocuklar'ın taktiksel ihtimallerini düşünürken bu doğrultuda neler yaşanabileceğini merak ettim açıkçası. Bizim taraftan bakarsak 27 maçtır kaybetmeyen rakibimizin alıştığı şekilde oynatmamız maçı kendi ellerimizle vermemiz olacaktı. Bu nedenle hücumu seven rakibimizin şevkini kırmak skora ortak anlamına gelecekti. Yani top rakipteyken elemelerdeki temposuna yaklaştırmamak ve bunu yaparken gerçek kimliğimizi koymak önemliydi. Elemelerde 37 gol atıp 4 gol yiyen bir rakibe karşı bunu yapabilmek güçtü ki maçın genel görünümü bu güçlüğü doğrular nitelikteydi.
KONTROL ITALYA'DAYDI
Kalesine yaklaştırmayan, kaybettiğinde topu hızlı kapan, sürekli deneyen ve oyunu kontrolü altında tutan bir İtalya vardı karşımızda.
Oyunu daha çok kendi yarı alanında kabul eden ve topla oynama süresini bir türlü artıramayan ekibimiz, ikinci yarının başında daha uzun toplarla rakip sahayı geçmeyi denedi.
Ve Cengiz Ünder'in de dahil olmasıyla çıkış hızımızı artırmaya çalıştık. Ancak tam "Oyuna tutunuyoruz mu?" diye sorguladığımız anda yediğimiz şanssız gol hesapları bozdu. Bu da rakibin cesaretini daha da artırdı. Ardından ilk yarıdaki görüntü tekrar gözümüzde belirdi.
Yalnız bu kez daha etkili gelip skora da katkı yaptılar. Yalan yok, dünkü futbola göre beraberlik üç puan değerinde olurdu. Üstelik Uğurcan neler çıkardı neler. Şunu kabul edelim ki İtalya'nın gücü bir yana bu futbol Galler'e ve İsviçre'ye de yetmez. Gruptan çıkmak istiyorsak İtalya'nın yapabildiğini biz de bu iki maçta yapmalıyız. Başta özgüvenimiz yerinde olmalı. Aksi halde işimiz zor.
