Başlıktaki dizeler sosyal medyada en çok paylaşılan şiirlerden biridir sanırım.
Benim de Whatsapp durum açıklamamda yazar. Neden yazar? Çünkü her şeyi kafaya takan pimpirikli ve mükemmeliyetçi bir insan olduğumdan kendime bir hatırlatmadır bu. Hayatın kısalığı ve zamanın kuş gibi uçup gittiği hep gözüme takılsın diye yazar.
Ama Cemal Süreya benim için bundan çok daha fazlasıdır... Bana kelimelerle oynamayı, bir kitabın iki kelimeye nasıl sığdırılabileceğini öğreten kişidir, hiç tanımış olmama rağmen kan bağım var gibi hissettiğimdir...
Gözlerini hayata yumduğu 9 Ocak 1990'dan bu güne 34 yıl geçmiş.
Bugünün anlam ve önemine ithafen onun bazı bilinmeyen yönlerinden kısaca bahsedeceğim. Onun kadar ustalıkla olmasa da onu bu kısa alana sığdırmaya çalışacağım...
● İlkokulda elle yazıp çizdiği bir dergi çıkarttı.
Özellikle kızları kendine hayran bıraktı.
● Sayılarla arası kelimelerle olduğu kadar iyi değildi.
Saatin kaç olduğunu anlamayı 5. sınıfta öğrendi.
● İlk dolma kalemini 100 metre koşusunda kazandı.
● Üvey anne zehri tattı ● İlkokul 3'te Suç ve Ceza'yı defalarca okudu.
Karamazov Kardeşler'i ise 5 kez okumuştu.
● Adını kendi koydu adından bir harfi ise iddiada kaybetti.
● Sadece gürültülü ortamda yazabiliyordu.
● Dersim olaylarını çocuk gözüyle gördü. Tarifsiz acıları kalbine kazıdı ● Kadınların ağzından kendi kendine mektup yazar ve postalardı.
● Sevdiği kadını beğenmeyen arkadaşlarına küserdi.
● Paris'teyken hiç görmediği Kars hakkında "Kars" adlı şiirini yazdı ve Kars'ı anlattı.
● Büyük aşkı Tomris Uyar ile ayrıldıktan sonra onunla gittiği hiçbir mekâna adımını atmadı.
● Kadınlara çekinmeden evlenme teklif edebilecek kadar özgüven sahibi olan şair alışverişte fiyat sormaya ve sebze meyveyi yarım kilo almaya utanırdı.
● Eski eşine nikah şahitliği yapmayı teklif etmiştir.
