İnsanlar hep benden uzak durdu.
Beni dışladılar. Arkadaşlığı, dostluğu, sevgiyi hiç yaşamadım. Hiç derdimi paylaşanım olmadı. Anaokulundan beri hep yalnız bırakıldım.
İnsanlar yaşadıklarımın, başıma gelenlerin suçlusu benmişim gibi davrandı. Okuldaki arkadaşlarımın yanına çok gittim, kendimi anlatmak istedim; ama hiçbiri dinlemedi. Bırakın yanımda olmayı, şiddet uyguladılar.
Bunu da ellerine eldiven takıp yaptılar...
Okul sırasında yapayalnız, küçücük bir çocuktu Y.O... Dünyaya geldiği ilk gün vücuduna verilen kan yüzünden AIDS'li bir çocuktu çünkü.
Büyüdü, ama acıyla, yalnızlıkla...
Çünkü, sadece kan transferi ve cinsel ilişki yolu ile bulaşan hastalığına veba muamelesi yaptı herkes. Anne babalar çocuklarının sınıflarında istemedi onu. Çocuklar dışladı, konuşmadı, yanına oturmak istemedi. Hatta... O çocuklardan biri dövdü onu. Üstelik "kan bulaşmasın diye" o kırılası ellerine eldiven takarak. "O çocuğu, çocuğumun sınıfında istemiyorum", "Çocuğumla arkadaşlık etmesini istemiyorum" diyen veliler, korumaya çalıştığınız o çocuk, ellerine eldiven takıp dayak atan bir psikopatla arkadaş oldu ama. Y.O'dan korudunuz (!), o psikopattan koruyamadınız, iyi mi?
Ama zaten siz de bunu tercih ederdiniz değil mi?
Çünkü cahilsiniz, kötüsünüz, sevgisizsiniz!
Y.O. bugün 22 yaşında. "İnsanım" diyen herkesin boğazını düğüm düğüm yapan sözleri, yaşadığı acı hayatın küçücük bir özeti. Sevgisizlikle kuşatılan dünyasında çizdiği resimlerle, okuduğu kitaplarla, sosyal medyada ahbaplık ettiği "iyi" insanlarla nefes alabilecek bir alan açmış kendine. Ve diyor ki, "Resimlerimde yaşadıklarımı çizdim. Kendimi kitaplarıma verdim ve bu anlarda kendimi çok mutlu hissettim. İleride güzel sanatlara devam etmek istiyorum.
Gencim, aşkı da yaşamak istiyorum.
Bunun da yurt dışında gerçekten bana değer veren biriyle olmasını istiyorum." Dilerim öyle olur yiğidim, dilerim yaşadığın tüm acıları unutturacak kadar mutlu olursun şu hayatta...
OKULLAR "TERTEMİZ" KALMALI
Kemalpaşa 75. Yıl Ortaokulu'nda yaşanan skandalı günlerdir Yeni Asır'da okuyorsunuz. Bir eğitim kurumu düşünün ki; müdürünün, müdür yardımcısının adı "şiddet"le anılıyor. Üstelik skandal belgeli, fotoğraflı. Adam savunmasız bir çocuğa bayağı bayağı el kaldırmış, dövüyor. Senin gözünün bebeğine, sesini yükseltmeye kıyamadığına vuruyor, bağırıyor, hakaret ediyor... İddiaların arkası da geldi. Rüşvet, adam kayırma, tehdit, hakaret.... Olay soruşturma aşamasında. Sonuçları ne olur, hep birlikte göreceğiz. Ama insanın canını en çok yakan şu: Bu çirkinlikler, en "temiz" yerler olması gereken okullarımızda yaşanıyor.
