İç dünyamıza çekildiğimiz, evlere kapandığımız karantina döneminden ne öğrenmiş olabiliriz?
Gelin ilk akla gelenleri bir listeleyelim...
-Virüsle bakteri arasındaki farkı
-Evde ekmek yapmayı
-Doğru dürüst el yıkamayı
-Her görüşmede şapır şupur öpüşmeden ve kafa tokuşturmadan da dost kalabileceğimizi
-Amatör komplo teorisyeni olmayı -Sunucu olmadan canlı yayın yapıp konuk ağırlamayı ve ilgi çekici bir yayın için büyük bütçeler ve devasa stüdyolar gerekmediğini
-Çocuklara altmış ikiden tavşan, evdeki herife bokser külottan maske yapmayı
-Whatsapp gruplarının CNN'den daha hızlı haber ulaştırdığını
-Ciddi sesle 'Arkadaşlar' diyerek başlayan ses kaydı mesajlarının bizi korkutabileceğini
-Kitap diye bir şeyin olduğunu ve yeri geldiğinde okunabileceğini
-Sağlık personelinin can olduğunu; yeri gediğinde en suratsız hekime bile kurban olunabileceğini
-Sevdiklerimizin boynunun kokusunun dünyanın en güzel parfümü olduğunu
-Kötü Netflix dizisi olmadığını, mecbur kalınca hepsinin bir gideri olduğunu - Her şeyden önemlisi, zincirin ancak en zayıf halkası kadar sağlam olabileceğini...
Bizim kuşak yaşayarak öğrendi.
MASKELİ DUYGULAR
Korona virüsü önlemi olarak iş yerinde maskeli geziyoruz.
İnsan tuhaf varlık! Rahatsız edici olsa da maskenin varlığına kısa sürede alıştık. Yüzümüzde olduğunu unuttuğumuz oluyor. Oluyor ki böyle bir yazıya ilham oldular.
Teknik masada çalışan arkadaşımla karşılaştım. Selam niyetine gülümsedim.
Baktım gözüme bakıyor ama hiç oralı olmuyor. Yani tebessümüme karşılık vermiyor. 'Aman ne ruhsuz bu adam bugün!' diye söylendim içimden... Sonra, belki bugün canı bir şeye sıkkındır, diye onu aklamaya çalıştım. Ardından çenem kaşındı.
Elimi ağzıma götürünce maskeyle karşılaştım. O anda bir aydınlanma geldi. Adamcağız gülümsememi görmemişti ki...Yüzümde maske vardı!
Bu somut olay, aklıma başka bir şeyi getirdi. Çoğu zaman kızıyoruz çevremizdekiler. 'Ben bu kadar herkesin iyiliğini istiyorum, anlamıyorlar' diyoruz. Ben o kadar cana yakın biriyim ama bana ters davranıyorlar, sanıyoruz. Oysa ki insanlar gerçekteki size değil, sergilediğiniz size tepki verirler.
Kendinizi çok pozitif sanıyor olabilirsiniz. Acaba gerçekten bunu gösteriyor musunuz yoksa duygularınız benim gibi maskeli mi? Gördünüz mü? İnsan isterse Kororavirüsten bile fayda çıkarabilir.
Demek ki iç kaynaklara dönüp bakmak yeterli...
