Türk kuru meyve sektörü, Türkiye'nin üretim ve ihracatında dünya lideri olduğu geleneksel ihraç ürünleri çekirdeksiz kuru üzüm, kuru incir ve kuru kayısı ihracatında yaşanan sorunların aşılması için yoğun çaba harcıyor.
Son yıllarda 1.4 milyar dolar seviyelerini aşamayan ihracatın sürdürülebilir bir şekilde artırılabilmesi için sektör temsilcileri 'V. Kuru Meyve Çalıştayı'nda bir araya geldi. Moderatörlük görevi tarafımca yapılan etkinlikte Kuru meyve sektörü 2023 ihracat hedefleri için stratejilerini belirledi.
GENİŞ SEKTÖREL KATILIM
Ege Kuru Meyve ve Mamulleri İhracatçıları Birliği tarafından Çeşme Boyalık Beach Oteli'nde düzenlenen Çalıştay'a kuru meyve ihracatçılarının yanı sıra Ticaret Bakanlığı ile Tarım ve Orman Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatından yetkililer, Üniversite, Araştırma Enstitüleri, Ticaret Borsaları ve Ziraat Odaları temsilcileri katıldı. Öncelikle sektörün tüm paydaşlarının bir araya geliyor ve sorunlarıyla birlikte çözüm arayışlarını yine birlikte yapıyor olmaları son derece isabetli. Yani ortak düşünme ve ortak hareket etme... Tabii aklın yolu bir!
İLETİŞİMİN GÜÇLENDİRİLMESİ
İki gün boyunca sektörün tüm temel ve konjonktürel sorunları ele alındı ve enine boyuna tartışıldı. Katılımcıların hepsi olmasa bile çoğıunluğu söz aldı, görüş ve önerilerini iletti. Bütün bunlar sektörel farkındalığı ve işbirliği-güçbirliği anlayışını artırıyor, pekiştiriyor. Ama bugün benim asıl üzerinde duracağım konu da bir hayli önemli. Başta Ege İhracatçı Birlikleri başkanları olmak üzere sektörel paydaşların hepsinde şu görüş iyice ön plana çıkmış durumda. Üretici ile daha fazla iş birliği yapmak, daha fazla bilgi alışverişinde bulunmak... Gerçi bu yaklaşım geçen yıllarda düzenlenen Çalıştaylarda da zaman zaman dile getiriliyordu. Ancak şahsen gözlemleyebildiğim kadarıyla ilk defa bu ölçüde bir talep gündeme gelmiş oldu, çok da iyi oldu.
UZATILAN ELİ KAVRAYACAK
Ben bu gelişmeyi ihracatçının üreticiye uzattığı el olarak değerlendiriyorum.
Çünkü artık özellikle kuru meyve ihracatçısının hedef alanı çok genişledi, hatta tüm dünya oldu. Gerçekten de öyle, Türk kuru meyvesi yerkürenin neredeyse her köşesine ulaşıyor. Ne var ki rehavete kapılmanın da hiç anlamı yok. Çünkü incir, kayısı ve üzümde yeni rakipler gelmeye başladı. Tabii kalitede değil ama fiyatta bayağı zorlanıyoruz. Dolayısıyla önümüzdeki yıllar içinde üretici ile ihracatçının kesinlikle bir hasım değil, tam aksine bir hısım gibi veya başka ifadeyle rakip olarak değil çözüm ortağı şeklinde bir davranış biçimi içine girmeleri şart gözüküyor. Ulusal ekonominin çıkarı tam da burada. İlk hamleyi ihracatçı yaptı.
Şimdi sıra üreticide!
