Dün güzel bir yazı döşenerek, izlediğimiz televizyon dizilerindeki saklı mesajları sıralamış Hürol Dağdelen. Daha doğrusu, eski devlet bakanlarımızdan Tınaz Titiz'in maddelere döktüğü mesajları paylaşmış Sarmaşık okuyucularıyla...
Okuduğunuzda, önce şaşırıyorsunuz ama ekranın yaydığı etkilenimlerin altını aradığınızda, gayet isabetli tespitlerle karşılaştığınızı fark ediyorsunuz.
Özellikle şiddeti, ahlaksızlığı, sadakatsizliği, arkadan vurmayı, şantajı ve intikam duygusunu zihnimizin kıyılarına serpme çabalarını hissetmemek imkansız, son dönem dizi kültüründe...
Öyle ki dizi kahramanlarının güç ya da zeka ölçüsünü ya kaba kuvvet, ya para, ya da çıkarları için her türlü entrikaya başvurmaları belirliyor. İyi niyetliler saf ve kurbanlık kuzu gibi gösteriliyor.
***
Ha, toplumun hafızasını ve duygularını doğru yönde güçlendiren kaliteli dizilerimiz yok mu, var... Hayatın güzelliklerini sergileyen, umutlarımızı yeşerten, güçlükleri yenmede sevgiden daha etkili bir silahımız olmadığı duygusunu uyandıran romantik hikayeler de yazılıp oynanıyor.
Ben genellikle, bugünün politik çehresinin tarihsel eskizlerini ortaya çıkaran, nasıl bir değerler değişimi yaşadığımızı anlatan projelere öncelik veriyorum. Bunların içinde de entrikalar, zaaflar, kişisel çekişme ve çatışmalar gırla gidiyor elbette. Ama ışık tuttukları olaylar farklı...
***
Kostüm kreatörü Serdar Başbuğ'un o muazzam dönem kıyafetlerine hayran kaldığım 'Muhteşem Yüzyıl'ı da evdeysem kaçırmamaya çalışıyorum.
Ama dizinin yazarı Meral Okay'ın ölümüyle el değiştiren senaryonun kurgusunda bazen saçmalık düzeyinde zorlamalar gözüme çarpıyor. Örneğin Pargalı'yı ters köşeye yatırmak isteyen Hürrem'in, onun sıradan bir esnafla mahkemelik olmasına bel bağlaması gibi... Neyse ki Hürrem'in, İbrahim Paşa'yla hesabı geçtiğimiz bölümde görüldü. Kendini payitahtın tek hakimi sanma hırsı, Pargalı'nın sonunu getirdi. Ancak bu tarihsel cinayet, Şeyhülislam Ebusuud Efendi'nin katillere davetiye çıkaran bilgeliği ışığında gerçekleşti!!!
***
Süleyman, divan fermanıyla kendi zulmünden bile koruduğu can arkadaşı İbrahim'in idamına karar kıldığında, Şeyhülislam'a giderek, bu işi kendi sözünü çiğnemeden nasıl bitirebileceğini soruyor.
Ebusuud Efendi, gece gündüz dini kaynakları taradıktan sonra Kuran'da keşfettiği bir ayetle Padişah'ın kapısını çalıyor. Ve diyor ki, "Bu ayete göre, insan uykudayken yapılan hiçbir şeyden sorumlu değildir." Bunun üzerine, gece uyku Süleyman'ın göz kapaklarına indiği sırada, cellatlar Pargalı'yı hal ediyor!
Şeyhülislam'ın Kuran'ı alet ederek verdiği mesaja bakın şimdi: "Eğer birinin ölümüne hükmeder de cinayet işlenirken mışıl mışıl uyursanız, kanuna ve Tanrı'ya karşı hiçbir yükümlülüğünüz kalmaz."
Buyurun buradan yakın!
