Son günlerde CHP liderinin Türk siyaseti açısından yeni bir dönemin başlangıcı sayılabilecek hamleleri tartışılıyor. Özgür Özel, göreve geldikten sonra partisinin yıllardır yüzde 25 bandına sıkışan oylarını artırdı. Bunda partideki lider değişimi ihtiyacının nihayet gerçekleşmesinin yanı sıra birçok başka neden de var. Yani sadece Özel isminin şahsi başarısı değil bu başarı.
HER ADIMI TAKİP EDİLİYOR
Ancak kendi siyasi geleceği açısından çok daha dikkatli davranması gereken bir süreci yaşıyor orası aşikar. Çünkü bütün gözler onun üstünde. Herkes ne yapacağını, kimlerle görüşeceğini, olaylar karşısında nasıl tavır koyacağını merak ediyor. Genel başkanlık yarışını kazanmak yarışın sonu değil yani. Asıl o zaman başlıyor çoğu şey.
Mesela bu anlattıklarıma dikkat ederek yaşaması gerekiyor lider sıfatına sahip olan bir siyasinin. Sıradan bir partili ya da sadece birkaç şehirde yakınen tanınan bir isim değil artık çünkü. Özgür Özel'in sergilediği tavır belli ki partinin taraftarlığını yapan, özellikle seçim sonrasında bu nedenle büyük beklentileri bulunan aralarında müzmin muhalif gazetecilerin de yer aldığı bir kesimi memnun etmiyor. Bunu anlamak için haber kanallarında şöyle küçük bir tur atmanız yetiyor da artıyor bile. Çünkü özellikle muhalefete yakınlığı ile bilinen isimlerin Özel'e ne kadar öfkeli olduklarını hemen fark ediyorsunuz. Belli ki işler onların istediği gibi gitmiyor. Nasıl gitsin!
İSTEDİKLERİ GİBİ GİTMİYOR
Seçim öncesi yaptıkları onca övgü, verdikleri onca destek suya yazı yazmış gibi silinip gitmiş. Çünkü Özel, başta Başkan Recep Tayyip Erdoğan ve MHP lideri Devlet Bahçeli olmak üzere daha önce karşısında durduğu herkesle diyalog yolları aramaya başlamış. Daha orta yolcu bir tavır takınmış. Eski Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu'nun aksine partiyi marjinal kesimlerin oyunu alabilmek için dizayn etme planını terk etmiş. Yani o muhalif medyanın istediği gibi seçim kazanınca diğer kesimi ölesiye ötekileştirme yöntemini tercih etmemiş. Şu anda bu saydığım sebeplerden, aynı seçim öncesinde olduğu gibi onlar yine mutsuzlar. Oysa birçoğu eminim baştacı edileceklerini, yeni dönemin artık onların dönemi olacağını sanıyorlardı. Bu beklentilerinin gerçekleşmemesi onları ölesiye öfkelendiyor.
BAŞKANLARDA DA HÜSRAN VAR
Aynı şekilde marjinal hareketlerle oy kazandıklarını, göreve bu eylemleri nedeniyle geldiklerini zanneden belediye başkanları için de aynı hüsran söz konusu. Mesela Uşak ve Afyonkarahisar'da yabancı düşmanlığı üzerinden prim yapmayı öncelikleri arasına koyan belediye başkanlarının nasıl tavırlar sergilediklerini gördük. Haftalardır şehirlerinde yaşayan yabancı uyruklulara zulme varan uygulamaları reva görüyorlar. Arapça tabelaları indirmeyi, işyerlerini kapatmayı görevlerinin ayrılmaz birer parçası sanıyorlar.
Oysa esnaf arasında bu tarz bir ayrım yapmak düpedüz ırkçılık. Nitekim Özel'in bu tarz uygulamaları toplum adına incitici bulduğunu açıklaması eminim onları da mutsuz etmiştir. Etmeli de zaten. Zira, onların istediği ötekileştirme devri, Türk siyasetinin girdiği yumuşama döneminin çok gerisinde kaldı.
